علینقی وزیری یکی از فرزندان بیبیخانم استرآبادی، نویسنده، بنیانگذار اولین دبستان دخترانه و یکی از نخستین پیشگامان حقوق زنان ایران بود. از دیگر خواهر و برادران علینقی میتوان حسنعلی وزیری، مولود وزیری، خدیجه افضل وزیری، علیرضا وزیری را نام برد. پدرش موسی وزیری افسر قزاقخانه بود. از ۱۴ سالگی با موسیقی آشنا شد. نزد دایی دکترش حسینعلی خان مقدمات نواختن تار را آموخت. در میان افسران دسته موزیک از سلیمان خان ارمنی موزیک نظام درس گرفت و با مطیع الدوله حجازی دوستش -که مشق ویولن میکرد- شاگرد کشیشی شدند که معلم مدرسه سن لویی بود و به آنان موسیقی علمی مغرب زمین و ارگ میآموخت. وی در تمرین تار آنقدر افراط میکرد که به قول مادرش شام و ناهار نداشت. خود را در صندوقخانه منزل حبس میکرد و در تاریکی ساز میزد تا انگشتانش به جای پردهها عادت کنند.